Noweezo

Audrey

Koniunkcja

Najprostszym i wzorcowym (czyli używając modnego słowa: generycznym) aspektem jest koniunkcja. Koniunkcja jest wtedy, kiedy dwie planety leżą w tym samym miejscu na niebie, czyli kiedy ich pozycje pokrywają się, albo prawie pokrywają. Ten charakterystyczny kąt między nimi (także można powiedzieć: odległość kątowa między nimi) - równy jest zero.

Dobry przykład mamy w horoskopie Mikołaja Kopernika (patrz rozdział 3): jest tam koniunkcja Księżyca z Jowiszem. Księżyc leży w 6°17' Strzelca, Jowisz 4°33' Strzelca. Odległość między nimi wynosi 1°44'. Planety te leżą więc dostatecznie blisko, aby uważać ich związek za bardzo wyraźną i mocną koniunkcję.

W horoskopie Jacka Kuronia (rozdział 3) widzimy koniunkcję trzech planet: Słońca, Merkurego i Marsa. Między Słońcem a Merkurym jest 6°29', między Merkurym a Marsem 3°52'. Od Słońca do Marsa odległość kątowa wynosi 9°21'. Właściwie są to trzy koniunkcje: Słońce-Merkury, Merkury-Mars i Słońce-Mars.

Jak daleko mogą się planety "rozłazić", żeby jeszcze uznać, że są w koniunkcji? Zapamiętajmy trzy liczby:

do 10 stopni: jest koniunkcja
od 10 do 12 stopni: koniunkcja jest słaba i wątpliwa, raczej jej nie ma
poniżej 4 stopni: silna i wyrazista koniunkcja.

Kwadratura

Kolejny aspekt to kwadratura. Dwie planety tworzą kwadraturę, gdy odległość kątowa między nimi równa jest 90 stopni albo mało różni się od tej liczby.

W horoskopie Jacka Kuronia tak ustawione były Pluton i Jowisz.

Duch kwadratury, o ile w ogóle da się go odróżnić od opozycji, to: natykanie się na przeszkody, które jakoś da się przezwyciężyć. Więc nie tyle: trwała obstrukcja (i niezgoda wchodzących w aspekt planetarnych energii), co raczej wyzwanie, lub przeszkoda będąca wyzwaniem. Życie pełne prób i sprawdzianów. Kwadratura podobnie jak opozycja uważana jest za aspekt nieharmonijny.

Trygon

Następnie wymienimy trygon. Jego kąt: 120 stopni. U Kuronia taki w przybliżeniu kąt jest między Jowiszem a Saturnem.

Duch trygonu jest odmienny - trygon astrologiczna tradycja uznała za aspekt pozytywny, harmonijny, a nawet szczęśliwy. Trygon dwóch planet wyraża się jako harmonijne połączenie i współdziałanie energii dwóch planet. Ale powiada się, że trygony mają swoją złą stronę: rozpieszczają ludzi, sprawiają, że nie rozwijają się i czynią ich nieodpornymi na przeciwności losu. Podobno tak jest.

Opozycja

Następnym aspektem jest opozycja. Jest wtedy, kiedy dwie planety stoją po przeciwnych stronach nieba, jedna naprzeciwko drugiej. Odległość kątowa między nimi wynosi 180 stopni. W praktyce przeważnie ta odległość zachodzi w przybliżeniu.

W horoskopie Jacka Kuronia widzimy opozycję między Słońcem a Neptunem:

Słońce 11°56' Ryb = 341°56'
Neptun 10°59' Panny = 160°59'
różnica:
180°57'

Jak widać, niewiele brakowało, żeby ta opozycja była ścisła: odstępstwo wynosi tylko 57 minut kąta!

Duch, a raczej sens opozycji to: przeszkody. Marudzenie. Trwałe, uporczywe niedogodności. Kompleksy - w psychologicznym sensie. Oznacza często uporczywy, trwały brak integracji energii planet biorących udział w tym aspekcie, który przejawia się jako postawa: "chciałbym, ale czegoś mi brakuje". "Chciałbym, ale się boję". Opozycja w astrologicznej tradycji uważana jest za niefortunny lub nieharmonijny aspekt.
Zauważmy jeszcze, że opozycja to inaczej odległość między planetami równa 6 znakom zodiaku; trygon to odległość 4 znaków; kwadratura - odległość 3 znaków.

koniunkcja - kąt 0°, dwie planety razem
opozycja - kąt 180°, planety po przeciwnych stronach nieba
trygon - kąt 120°, planety odległe o 4 znaki
kwadratura - kąt 90°, planety odległe o 3 znaki.

Wojciech Jóźwiak